Nazwa nadleśnictwa pochodzi od miasta Łobez, które w dokumentach historycznych wymienione jest po raz pierwszy w XII wieku. Prawa miejskie wg wzoru lubeckiego Łobez otrzymał przed 1295 rokiem. W tym samym lub zbliżonym okresie prawa miejskie otrzymały: Ińsko (przed 1300), Strzmiele (rok 1348), Węgorzyno (koniec XIV wieku). Wiek XIV i XV to najlepszy okres rozwoju i rozkwitu miast pomorskich. W późniejszych okresach miasta i region Pomorza przechodziły okresy rozkwitu i stagnacji. Od XVIII wieku Pomorze Zachodnie należało do Prus a później, do roku 1945 do Niemiec.

Niemieckie nazwy miast i innych miejscowości Pomorza to: Łobez-Labes, Ińsko-Nörenberg, Węgorzyno-Wangerin, Strzmiele-Stramehl, Świdwin-Schivelbein, Resko-Regenwalde, Drawsko-Dramburg.

Do roku 1945 tereny, na których położone jest Nadleśnictwo Łobez należały do Niemiec. Nie było tutaj lasów państwowych, lasy omawianego Nadleśnictwa przed rokiem 1945 stanowiły m.in.:

-lasy miejskie „stadtforst" np. „Wangeriner stadtforst"- lasy miasta Węgorzyno (oddziały 285-300 obrębu Węgorzyno),Nörenberger stadtwald"- lasy miasta Ińsko

-lasy dużych majątków, samorządowe i chłopskie np. „Premslaffer Forst"- Przemysław, „Stramehler Forst"-Strzmiele, „Schönwalder Forst"-Zajezierze, „Gienower Forst"-Ginawa, „Roggower Forst"-Rogówko, „Lessentiner Forst"-Lesięcin, „Boniner Wald"-Bonin, „Schweriner Forst"-Zwierzynek, „Grasseer Forst"- Studnica, „Altstorkower Forst"-Storkowo.

Znaczna część gruntów nadleśnictwa to zalesienia powojenne, stanowią one ponad 40% ogólnej powierzchni Nadleśnictwa. Największe kompleksy gruntów zalesionych po roku 1945 znajdują się:

-obręb Łobez –oddziały:173-180 204-222, 227-231, 267-272, 300-312.

-obręb Węgorzyno – prawie całe zalesiono w okresie powojennym.